POGRZEB

W cyklu naszych wizyt w kancelarii doszliśmy do tematu pogrzebu. W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy, że chrześcijański sens naszej śmierci odczytujemy w śmierci i zmartwychwstaniu naszego Pana Jezusa Chrystusa, dzięki któremu nasze życie jedynie zmienia się, ale nigdy nie kończy wraz z zakończeniem ziemskiej wędrówki.

Nasz Kościół, w którym chrześcijanin umacniał się słowem Bożym i sakramentami, towarzyszy mu w jego ostatniej drodze tu na ziemi i oddaje go "w ręce" dobrego Ojca. Ofiarowuje go przez Chrystusa Ojcu i z nadzieją składa jego ciało w ziemi, wierząc, że zmartwychwstanie ono w chwale. W liturgii pogrzebowej pragniemy oddać naszą posługę zmarłemu, zanieść do Boga modlitwy w jego intencji i wyrazić naszą z nim łączność.

Przy zgłaszaniu pogrzebu należy w kancelarii parafialnej przedłożyć „Skrócony akt zgonu” z USC oraz zaświadczenie ks. kapelana o przyjęciu przed śmiercią sakramentu chorych (dotyczy to zwłaszcza zmarłych w szpitalu). Zgłoszenia możemy dokonać także poza godzinami pracy kancelarii. Najlepiej wcześniej zadzwonić i umówić się na konkretną godzinę.

Prawo kanoniczne wskazuje, że pogrzeb kościelny jest prawem każdego wiernego, który odchodzi z tego świata. Jednak są wyjątki, w jakich wierny zostaje pozbawiony prawa do pogrzebu kościelnego. Są to:
- notoryczni apostaci, heretycy i schizmatycy;
- osoby, które wybrały spalenie swojego ciała z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej;
- inni jawni grzesznicy, którym nie można przyznać pogrzebu bez publicznego zgorszenia wiernych.

Jednak jak wskazuje praktyka duszpasterska, takie sytuacje zdarzają się bardzo rzadko. W uzasadnionych przypadkach wybiera się także uproszczoną i mniej okazałą formę pogrzebu.

Prawo stanowi, że liturgia pogrzebowa powinna być z reguły odprawiona w jego własnym kościele parafialnym. Takie rozwiązanie uważam za najlepsze i jest ono stosowane w naszej parafii. Po Mszy św. wierni uczestniczący w pogrzebie udają się samochodami lub zamówionym autobusem na cmentarz komunalny lub inny, na którym nastąpią dalsze obrzędy żałobne. Można skorzystać z innego kościoła, za zgodą jednak tego, kto nim zarządza i po powiadomieniu własnego proboszcza. Bo to on z mocy prawa prowadzi także w tym przypadku liturgię pogrzebu swego parafianina. Dlatego też formalności zaczyna się załatwiać od swego proboszcza, ustalając dzień i godzinę pogrzebu, a dopiero potem ustala się pozostałe szczegóły pogrzebowe.

Posługa wobec zmarłego jest obowiązkiem każdego chrześcijanina. W ten sposób oddajemy cześć ciału zmarłego, które było świątynią Ducha Świętego. Uczestnicząc w obrzędach pogrzebowych mamy pamiętać, że największą darem dla zmarłej osoby jest pełne uczestnictwo w Eucharystii czyli przyjęcie w intencji zmarłego Komunii Świętej.

Po spełnieniu obowiązku pogrzebu pozostaje pamięć, która przejawia się przez odwiedzanie miejsca spoczynku, dbanie o to miejsce, jak również modlitwa za bliską osobę, a szczególnie zamawianie intencji mszalnej za zmarłego.